Ηραίον Φώς.

  Φωτογραφία  Γιάννης Βελισσαρίου Είκοσι χρόνια συμπληρώνονται από τον Θάνατο του Στέλιου Καζαντζίδη στης 14 Σεπτεμβρίου του 2001.    Αν μπορούσα να κόψω την κοινωνική αδικία, θα το έκανα.  Η μεγάλη του επιθυμία. Το μεγάλο του παράπονο. Από την ημέρα που έφυγε από την ζωή πέρασαν είκοσι χρόνια.    Για όλους εμάς, που τον ζήσαμε έστω και από μακριά σαν ξένοι, μιλούσε με τις πράξεις του, και με τα τραγούδια του.  Όταν έφυγε, ο κόσμος που τον συνόδεψε ήταν αμέτρητους. Οι εκδηλώσεις Αγάπης Λατρείας και Συγκίνησης ήταν απερίγραπτες.  Παρόλες τις δικαστικές διαμάχες, παρόλα τα λάθοι, την Αχαριστία, παρόλες τις διαφορές που υπήρξαν και τυράννισαν την ζωή του, ο κόσμος τον αγκάλιασε γιατί τον ένιωσε ως έναν από αυτούς.  Τα έβαλε με συμφέροντα της εποχής και έχασε, αλλά δεν προσκύνησε. Για αυτό και έμεινε στις καρδιές του κόσμου.  Στο τέλος έφυγε. Το όνειρο όμως και οι επιθυμίες του ζουν στις καρδιές όλων μας.  Γιατί πέθανε σαρκικώς, αλ...

 Σε μια ομιλία με μεγάλο νόημα ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Por tas mou Τότος Τοταλάτος, μίλησε εφόλης της ύλης για το θέμα του κορωνοϊού. Μετά από σχετική μελέτη του λοιπόν κατέληξε στο εξής συμπέρασμα.  Η αύξηση των κρουσμάτων εντοπίζεται πλέον και στις περιφερειακές πόλεις « επομένως θα δούμε και στην επαρχία αύξηση κρουσμάτων ».  Οι ειδικοί θα ενημερωθούν άμεσα καθώς τα στοιχεία που εξέτασα φαίνεται η επιδημιολογική εικόνα « 7 με 10 ημέρες νωρίτερα ». Για τον λόγο αυτό, υπάρχει περίπτωση να φτάσουμε τα 200.000 κρούσματα την ώρα, ή 2000 κρούσματα το λεπτό.  Σε αντίθεση περίπτωση, εγώ σας είπα.  Μπορεί ναι, μπορεί και όχι. Αλλά και ίσως. Αλλάξτε την προφύλαξη σας, με άνθοι αμυγδάλου, και φακές κοπανιστές. Είναι ο ιδανικός συνδιασμός κατά του κορωνοϊού.  Όπου δεν υπάρχουν αμυγδαλιές να φυτέψετε.  Αυτά. Συνεχίζω την μελέτη.